دانشمندان درباره علل بروز بیماری آلزایمر تجدید نظر می کنند
به نوشته نشریه لوس آنجلس تایمز چاپ آمریکا تحقیقات درباره بیماری آلزایمر در دو دهه گذشته بیشتر روی این فرضیه بوده است که علت بروز آلزایمز تشکیل پروتئین های بتا آمیلوئید در مغز و از بین رفتن توانایی اداراکی آن بوده است با وجود این چنین فرضیه ای تاکنون نتوانسته در پیدا کردن درمان مناسب برای این بیماری کمک کند و داروهایی که تا کنون برای مقابله با توده های بتا آمیلوئید امتحان شده ، بی فایده بوده است.
این مسئله باعث شده است تا برخی محققان سرشناس که درباره بیماری الزایمر تحقیق می کنند، فرضیه جدیدی را مطرح کنند.
کارل هراپ رئیس بخش تحقیقات بیولوژی سلولی واعصاب دانشگاه روتگرز امریکا گفته است سن مهمترین عامل تاثیر گذار در افزایش خطر ابتلا به آلزایمر است.
او در فرضیه جدید خود سه عامل را در ایجاد آلزایمر موثر می داند.
عامل اول نوع خاصی از آسیب های عروقی در مغز است که می تواند ناشی از ضربات فیزیکی وارد شده به سر در طول زندگی باشد.
این آسیب های عروقی همچنین می تواند از سکته های مغزی خفیف در سنین بالا ناشی شود.
عامل دوم واکنش مغز به این آسیب هاست که معمولا با التهاب همراه است.
در صورتی که این واکنش التهابی مزمن باشد می تواند تاثیر مخربی بر مغز داشته باشد.
عامل سوم این است که برخی سلولهای مغز برای همیشه تغییر کنند و دیگر نتوانند وظایف عادی خود را انجام دهند.
بر اساس نظریه این محقق، توده های بتا امیلوئید نیز می تواند بخشی از بیولوژیک بیماری الزایمر و فاکتور ریسک باشد اما خودش عامل بیماری نیست.
فرضیه این دانشمند می تواند راه را برای امتحان روشهای درمانی جدید از جمله بهره گیری از داروهای ضد التهاب در مراحل اولیه بیماری و هدف قرار دادن سلولهایی که بر اثر التهاب درازمدت تغییر پیدا کرده اند، باز کند.
براساس این نظریه سلامت قلبی عروقی افراد می تواند عامل مهمی در جلوگیری از آغاز و پیشرفت زنجیره وار بیماری الزایمر باشد.
دکتر هراپ معتقد است هر کاری که برای حفظ سلامت قلب و عروق انجام شود می تواند به جلوگیری از الزایمر و توقف پیشرفت ان کمک کند.